Katholiek Nieuwsblad, 16 juni 2014
Vraag kansloze patiënten op de intensive care alvast om hun organen.
Dat opperden drie ‘empirische ethici’ van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam in 2013. Jelle Epker, Yorick de Groot en Erwin Kompanje deden hun voorstel in een artikel in Clinical Ethics. Het wekt nu de woede van Wesley J. Smith, een bekende Amerikaanse prolife-advocaat en publicist, in de National Review van LifeSiteNews.
“Geef ze een vinger en ze nemen je hele hand”, schrijft Smith. “In bio-ethiek is er nooit een permanente grens waar de utilitaire aandrang niet overheen gaat.”
Nu wil men ook al bewuste patiënten om hun organen vragen, als die geen levensondersteunende behandeling meer willen, aldus Smith. Tot nu toe wordt die behandeling alleen stopgezet bij met ‘hersendode’ patiënten van wie het bewustzijn al is uitgevallen. “Maar ook die grens ligt onder vuur.”
“Hoewel het wegnemen van de beademing op verzoek van de patiënt op de intensive care zelden voorkomt en het aantal organen dat beschikbaar komt beperkt blijft, is dit wel de moeite waard om te overwegen”, menen de drie Rotterdamse ethici. “Wij beargumenteren dat er geen geldige morele en wettelijke bezwaren tegen zijn; het is ethisch haalbaar en praktisch doenlijk om patiënten om orgaandonatie na hun dood te vragen.”
Maar Wesley Smith weet wel een bezwaar: “Ik kan me voor zwakken en kwetsbaren nauwelijks iets gevaarlijkers voorstellen dan mensen in problemen het idee te geven dat hun dood meer waarde heeft dan hun leven. Nou ja, behalve dit dan: de samenleving datzelfde idee geven.”
Smith ziet als de volgende halte op het hellend vlak: zelfmoordenaars om hun organen vragen. Volgens hem is dat bij euthanasie in België al aan de orde (zie Orgaandonatie na euthanasie door F.J. van Ittersum en L.J.M. Hendriks).
