Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, 4 september 2008
Er moet een eenduidige reanimatierichtlijn komen voor cliënten in verpleeg- en verzorgingshuizen die houvast biedt in deze ethische kwestie.
Dit schrijft staatssecretaris Bussemaker vandaag in een brief aan de Tweede Kamer. De Kamer had haar om een reactie gevraagd na de commotie die in augustus was ontstaan over een Amersfoorts verzorgingshuis, waarvan de directie bewoners per brief had geïnformeerd over het nieuwe reanimatiebeleid. Dit ‘nee, tenzij-beleid’ zou inhouden dat bewoners niet worden gereanimeerd, tenzij zij hebben aangegeven dit wél te wensen. In de brief werden ook de risico’s genoemd bij het reanimeren van mensen boven de 70.
Steun voor initiatief
Bussemaker schrijft dat ze het initiatief van het verzorgingshuis steunt om duidelijke afspraken te maken met cliënten en familieleden over wat te doen op het moment dat een cliënt in levensgevaar verkeert. Wel erkent ze dat de communicatie ‘zeer ongelukkig’ is uitgepakt. ‘De communicatie in verpleeg- en verzorgingshuizen rondom wel of niet reanimeren zou vooral gericht moeten zijn op uitleg over de kansen op (behoud van) kwaliteit van leven na reanimatie, ongeacht leeftijd. Alleen zo kunnen patiënt en familie een weloverwogen keuze maken.’
Medische beroepsgroep
Overigens benadrukt de staatssecretaris dat het bepalen van het beleid rondom reanimatie geen zaak is van de overheid, maar van de medische beroepsgroep en zijn wetenschappelijke vereniging.
