Katholiek Nieuwsblad, 28 januari 2018
Euthanasie is geen product van beschaving, maar van secularisatie en een kille beoordeling op grond van nut. Dat zei paus Franciscus vrijdag in een toespraak tot de leden van de Congregatie voor de Geloofsleer.
De paus sprak onder meer over de begeleiding van terminaal zieke patiënten. Secularisatie en het verabsoluteren van ideeën over zelfbeschikking en autonomie, hebben volgens hem geleid tot een groeiende vraag naar euthanasie. Dat wordt beschouwd als een ideologische bevestiging van de wil van de mens om macht over het leven te hebben. Dit heeft ook geleid tot de opvatting dat vrijwillige levensbeëindiging een keuze zou zijn die voortkomt uit ‘beschaving’.”
Immateriële waardigheid
“Het is duidelijk dat daar waar het leven niet wordt gewaardeerd om zijn waardigheid, maar omwille van zijn efficiëntie en productiviteit, dit alles mogelijk wordt.” Om die reden “moet worden herhaald dat het menselijk leven, vanaf de conceptie tot het natuurlijke einde, een immateriële waardigheid heeft.”
Vertrouwvol perspectief
“Pijn, lijden en de betekenis van leven en dood zijn werkelijkheden waarmee de hedendaagse mentaliteit worstelt om die met hoop te verbinden. En toch, zonder hoop en vertrouwen die ons helpt met pijn en dood om te gaan, kunnen we niet goed leven en een vertrouwvol perspectief op de toekomst houden. Dit is een van de taken waartoe de Kerk geroepen is te verkondigen voor de hedendaagse mens.”
Grenzen aan economie
Een ander thema was de noodzaak van respect voor ethiek op economisch gebied. “In dit opzicht heeft het leergezag van de Kerk altijd duidelijk gesteld dat economische activiteit moet plaatsvinden overeenkomstig de wetten en methoden die eigen aan de economie, maar binnen de morele orde.”
Geen zelfverlossing
Ten slotte sprak Franciscus zijn waardering uit voor onderzoak naar “bepaalde aspecten van de christelijke redding, om de betekenis van verlossing opnieuw te bevestigen, in verband met de neo-Pelagiaanse en neo-gnostische neigingen van vandaag. Deze tendensen zijn uitingen van een individualisme dat vertrouwt op zijn eigen krachten om zichzelf te redden.”
Broeders en zusters
“Wij daarentegen geloven dat redding bestaat in een gemeenschap met de verrezen Christus, die dankzij de gave van zijn Geest ons heeft geïntroduceerd in een nieuwe orde van verbondenheid met de Vader en tussen de mensen. Zo kunnen we ons verenigen met de Vader als kinderen in de Zoon en één lichaam worden in Hem die de eerstgeborene is onder vele broeders.”
Overgenomen met toestemming van Katholiek Nieuwsblad.
