Mgr. Renzo Pegoraro, de kanselier van de Pauselijke Academie voor het Leven, zegt dat de academie zich ernstig zorgen maakt over de uitbreiding van de Belgische euthanasiewetgeving.
Het wetsvoorstel moet nog worden goedgekeurd in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. “Wij hopen dat deze evolutie nog kan worden gestopt, omdat wij wensen dat hierover meer publiek debat komt. Mensen moeten beseffen dat de uitbreiding van euthanasie tot minderjarigen ernstige consequenties heeft, omdat kinderen sterk worden beïnvloed door de psychologische en fysieke effecten van een ziekte. Waarom is het niet mogelijk hen zeer goede palliatieve zorg te bieden?”
Mgr. Renzo Pegoraro is ervan overtuigd dat kinderen minder goed zelfstandig de juiste beslissing kunnen nemen. “Universeel heerst de overtuiging dat kinderen kwetsbaarder en brozer zijn en daardoor extra steun, hulp en zorg nodig hebben. Wij aanvaarden beperkingen en de noodzaak om te accepteren dat iemand sterft. Maar wij begrijpen niet waarom het nodig is om te anticiperen op of om de dood zelf te veroorzaken.”
Volgens de kanselier van de Pauselijke Academie vertrekt het Belgische wetsvoorstel vanuit een verkeerde opvatting of zelfs een perversie van barmhartigheid. “Wij bieden barmhartigheid door goede palliatieve zorg en door de pijn en het lijden te controleren. Kinderen verdienen de beste zorg, maar ook alle steun van de ouders. Het valt moeilijk te begrijpen waarom ouders die lijden omdat hun kind stervende is, op de dood anticiperen en hun kind doden. Ouders spannen zich normaal tot het uiterste in om het leven van hun kind te redden.”
Mgr. Renzo Pegoraro herinnert eraan dat tien jaar geleden, bij de legalisering van euthanasie in België, al werd gewaarschuwd dat ons land zich op een hellend vlak begeeft. “Dit dreigt concrete realiteit te worden. Vandaag dreigt euthanasie ook op kinderen te worden toegepast. Wij dreigen steeds verder verwijderd te geraken van de idee dat elk leven kostbaar is en respect verdient.”
